Alicia er 16 år. Ho likar ikkje at nokon skal bestemma kva ho skal gjera. Men av og til når ein er 16 år, så skjer tinga berre litt av seg sjølv. Alicia står ein dag innelåst på do (den har gått i vranglås) og innser at ho vil gjera noko anna med livet sitt. Ho vil utretta ein "stordåd"! Dette er den hausten då ho byrja på vidaregåande. Og dette er den hausten då ho droppa ut... Og ikkje nok med det: dette er den hausten då Alicia flyttar ut! Dette er den hausten då ho møter Isak, som ho ikkje kan slutta å stirra på. Og dette er den hausten då mormor, snille gode mormor, kjem på sjukehuset... "Hvor vanskelig kan det være å skaffe seg en jobb og starte på fremtiden, egentlig?" tenker Alicia. Men livet blir ikkje heilt slik som ho tenkte og sotrdåden let vente på seg.
Dette er ei kjekk og viktig bok. Det er ei bok om å finna segsjølv - med andre ord: ein ganske typisk ungdomsroman. Men persongalleriet er ikkje typisk. Eg likar Alicia så godt. Ho er kul, og så MEINER ho det faktisk når ho seier at "alt jeg sier er sant". Ho lyg ikkje.
Det er bra. Det er ikkje greit å lyga. Men det er heller ikkje alltid så greit å sei alt som er sant, eller?
Les, min venn!
VIKTIG:Lisa Bjärbo har ein podcast om ungdomsbøker (ilag med Per Bengtsson). Den heiter Allt vi säger är sant, og den er verd å høyra på :)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar